Anomalieën, mijn gat!

Ondanks mijn brede kennis van de Nederlandse taal valt het af en toe wel eens voor dat er een voor mij onbekend woord opduikt. Helemaal pijnlijk is het dan wanneer mijn man met zijn meest betweterige stem en een extreem valse glimlach zegt: ‘dat gij dat woord niet kent seg, daar verschiet ik écht van, da’s toch een woord dat iederéén kent zeker…’

Vandaag bijvoorbeeld. Gezellig naar de bibliotheek geweest met onze zoons en daar een prachtig zoekboek meegenomen met schitterende foto’s met in iedere foto een anomalie, zei de achterflap. Een euh… foutje eigenlijk. Van Dale zegt ook: een onregelmatigheid. Het is echt een fijn boek, we hebben er al menige onregelmatigheid in ontdekt. En zo kwam het dus dat ik later op de avond helaas zei tegen mijn man: ‘hebt gij al van een anomalie gehoord?’ Met de gekende reactie als gevolg.  GRR! Volgende keer zwijg ik als ik nog eens een onbekend woord tegen kom. Anomalieën, mijn gat!